Mijn eerste sessie

In een balletzaal met heel veel spiegels speelt zich het gebeuren af. Er zijn ongeveer 25 mensen, waaronder twee rebirthers en twee assistenten. Na een voorstellingsrondje en wat voorbereidend lichaamswerk is het eindelijk zover. De onervaren deelnemers mogen iemand uitzoeken bij wie ze zich prettig voelen. Ik wil met een van de assistenten, maar die zijn niet verkiesbaar. Maar ik heb geluk. Omdat er een oneven aantal mensen zijn stelt Jan, zo heet die assistent, zich ook verkiesbaar. Iedereen zoekt een eigen plekje en ik verdwijn met Jan naar een hoekje van de zaal. Ik ga op een matras liggen terwijl Jan aan de zijkant van mij plaatsneemt. Hij geeft aan hoe ik moet ademen en braaf, zoals ik ben, doe ik precies wat hij zegt. Een gevoel van onverschilligheid neemt bezit van mij. Mijn lichaam begint zich langzaam te verkrampen en ik ervaar een enorme druk op mijn borst. Ik krijg de neiging om te stoppen, want de pijn wordt bijna ondraaglijk. Maar dankzij Jan, die mij voortdurend stimuleert om te blijven ademen ga ik dapper door. Mijn keel verkrampt en ik heb het gevoel geen lucht meer te krijgen. Volkomen verbijsterd ben ik als ik met een helder bewustzijn waarneem hoe mijn lichaam spontaan geboortebewegingen maakt, terwijl ik huil en schreeuw met de stem van een pasgeboren baby. Jan is heel dichtbij me en fluistert af en toe wat in mijn oor. Ook al hoor ik niet wat hij zegt toch geeft het mij een geruststellend gevoel. Mijn adem komt in golven en neemt helemaal bezit van mij en er komt veel verdriet los.